วันนี้ฉันตัดสินใจจะให้เวลากับตัวเอง

ผู้เขียน : โอรียออิน

ผู้แปล : สุมาลี สูนจันทร์

 

เฝ้ามองคนอื่นเขาวิ่งกัน ฉันจะเดินช้า ๆ แล้วค่อย ๆ เติบโต เหมือนเมล็ดอะโวคาโดที่ถูกทิ้งไว้   แล้วจู่ ๆ ก็แตกต้นอ่อน เหมือนใบไม้ช่วงเปลี่ยนฤดูที่ยังเปลี่ยนสีไม่หมดต้น บางครั้งสิ่งที่จำเป็นที่สุดทั้งต่อต้นไม้และคนเราก็คือ...เวลา เพราะเรายังต้องเดินต่อไปอีกนานแสนนาน ไม่ต้องเร่งรีบ ไม่ต้องแข่งกับใคร แต่ค่อย ๆ ก้าวย่างและเติบโตตามจังหวะของตัวเอง...รวมเรื่องธรรมดา ๆ ที่อ่านแล้วใจอุ่น 

 

บทที่ 1 ฉันจะไม่รีบร้อน

- คนติดบ้าน

- วันที่คิดถึงแต่คนอื่น

- แต่ละสิ่ง ฯลฯ

 

บทที่ 2 เพราะเราอยู่ร่วมกัน

- การซื้อและการอยู่ร่วมกับต้นไม้

- เมื่ออยู่ในชนบท

- ระมัดระวัง ฯลฯ

 

บทที่ 3 คืนวันที่ไม่สมบูรณ์แบบ

- เติบโตดั่งต้นไม้

- ต้องมีสักหน

- ความฝัน ฯลฯ

 

บทที่ 4 เต็มตื้นหัวใจ

- ไม่ต้องรีบร้อน

- ข้าวเช้า

- เต็มตื้นหัวใจ ฯลฯ