วัตถุประสงค์ของการจัดสร้าง พระพุทธรูป พระเครื่อง และวัตถุมงคล โดยแท้จริงแล้วนั้น คือ การจัดสร้างสัญลักษณ์ที่ช่วยให้เราได้ระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัยอันได้แก่ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม(หลักคำสอนของพระองค์) และพระสงฆ์(สาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ) ดังนั้นหากเราต้องการบูชา พระพุทธรูป พระเครื่อง และวัตถุมงคล เพื่อให้ชีวิตของเราประสบความสุขและความเจริญรุ่งเรือง สิ่งสำคัญที่เราควรปฏิบัติ จึงเป็นเรื่องของการบูชา พระพุทธรูป พระเครื่อง หรือ วัตถุมงคล อย่างมีเหตุผล คือ
๑. ใช้สำหรับเตือนใจ ให้เราละอายต่อการทำบาป และส่งเสริมให้ตัวเราเป็นผู้ที่ดำรงอยู่ในศีล
๒. ใช้สำหรับฝึกสติ และสมาธิ คือ เมื่อเรารู้สึกชอบหรือสบายใจ เวลามองเห็นความงามของพระพุทธรูป พระเครื่อง หรือ วัตถุมงคล ก็ให้นำความสบายใจนั้น มาประยุกต์ใช้กับการฝึกจิตของเรา เมื่อเราสบายใจก็จะทำให้จิตเกิดความสงบได้ง่าย เกิดเป็นสมาธิ(จากการระลึกถึง พุทธานุสสติ) ทำให้ชีวิตมีสติอยู่เป็นนิจ
๓. ใช้สำหรับศึกษาเรียนรู้ คุณธรรม ความดีงาม จากประวัติความเป็นมาหรือเรื่องราวของ พระพุทธรูป พระเครื่อง วัตถุมงคล ที่จัดสร้างขึ้น และนำสิ่งดีๆ เหล่านั้นไปปฏิบัติตาม
๔. ใช้สำหรับการพัฒนาปัญญา คือ การใช้พระพุทธรูป พระเครื่อง วัตถุมงคล ในการระลึกถึง หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ และปฏิบัติตามหลักธรรมคำสอนเหล่านั้น เช่น อิทธิบาท ๔ (คุณธรรมที่จะทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ) , พรหมวิหาร ๔ (หลักธรรมประจำใจเพื่อให้ตนดำรงชีวิตได้อย่างประเสริฐ และบริสุทธิ์เฉกเช่นพรหม) , อริยสัจ ๔ (ความจริงอันประเสริฐ ๔ ประการ ได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค) และ ฯลฯ
หากเราสร้างเหตุ (คือ การปฏิบัติบูชา) พระพุทธรูป พระเครื่อง วัตถุมงคล ตามข้อคิดที่กล่าวมาแล้วนี้ ผลที่ตามมาย่อมเป็นประโยชน์ทั้งกับตัวเราและคนรอบข้าง ชีวิตที่ดำเนินไปก็จะประสบแต่ความสุขความเจริญ เพราะการปฏิบัติและดำเนินชีวิตตามหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์นั้น เป็นทางเอก ทางตรง ที่จะนำเราพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง